همه چیز در مورد تاتو پوست و تاریخچه آن

همه چیز در مورد تاتو پوست و تاریخچه آن

              مجموع :ارایش چشم

تاتو چیست؟

خالْکوبی یاتاتو به عمل ایجاد نقوش دائمی یا با ماندگاری طولانی بر روی پوست گفته می‌شود.

تاتوپدیده‌ای جهانگیر است.

حتی در بین نقوشی که در جایهای گوناگون جهان انجام می‌شود، مانندگی نیز مشاهده شده‌است.

دلایل و نقش‌های تاتو

زنان معمولاً برای زیباتر شدن اقدام به خالکوبی می‌کرده‌اند.

گاه نیز به دلایل خرافی همچون افزون شدن مهر شوهر، سپید بختی یا دورکردن چشم بد این عمل را انجام می‌داده‌اند.

محل خالکوبی بستگی به دلیل خالکوبی داشته‌است.

طرح بوته گل یا گنجشک در زیر گردن برای زیبایی به کار می‌رفته‌است.

نقش سرو یا بوته گل بر سینه و خال تکی بر چانه یا میان دو ابرو، همگی از خالهای زیباکننده بوده‌اند.

خال محبت بر زبان نقش می‌شده‌است و خال چشم بد و افزونی مهر شوهر در زیر ناف بکار می‌رفته‌است.

گاه نیز از خالکوبی به عنوان یک روش درمانی برای گلودرد (خالکوبی بر گلو) یا ترس (خالکوبی بر آلت تناسلی) یا باد فتق (خالکوبی زیر ناف) استفاده می‌شده‌است.

پهلوانان و شبه پهلوانان، معمولاً خال را بر بازو یا سینه و به نقش شیر و اژدها می‌کشیدند.

تاریخچه تاتو

خالکوبی در ایران به ادوار بسیار قدیم تاریخی بازمی‌گردد. تندیسه‌هایی در پازیریک و لرستان از دورهٔ هخامنشیان یافت شده‌است که نشان خالکوبی بر بدنشان بوده‌است. مولوی در مثنوی معنوی، در ضمن داستان پهلوانِ قزوینی (شیر بی یال و دُم) به عمل خالکوبی با عنوان کبودی زدن اشاره می‌کند.

تاتو در فرهنگ و ملل مختلف

خالکوبی در ایران بیشتر نزد زنان، پهلوانان و اوباش جاهل مرسوم بوده‌است.

آینوها، مردم بومی ژاپن، بطور سنتی بر روی صورت خود خال‌کوبی می‌کنند. امروزه خالکوبی بر روی صورت در میان آمازیغها در شمال آفریقا، مائوریهای نیوزیلند و آتایال‌های تایوان نیز شایع است. خال‌کوبی بویژه در اقوام پولینزی، و برخی گروه‌های قومی در تایوان، فیلیپین، برنئو، جزایر منتاوی، آفریقا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی، اروپا، ژاپن، کامبوج، نیوزیلند و میکرونزی شایع است.

تاتو در ادیان

گفته می‌شود از دیدگاه دین اسلام، خالکوبی روا نبوده‌است.

خواه به دلیل آزار بدن و خواه به دلیل نقش و نگار.

هم‌چنین با استناد به کتاب تورات در دین یهودیت، خال‌کوبی مجاز شمرده نشده‌است.

بر عکس این عمل در میان مسیحیان عملی مذهبی تلقی می‌شده‌است.

واژه‌شناسی تاتو

خالکوبی یک واژه از زبان پارسی میانه می‌باشد.

واژه تاتونیز در زبان فارسی بکاربرده می‌شود که در واقع وامواژه‌ای از زبان انگلیسی می‌باشد.

تاتو در قرن هجدهم میلادی در زبان انگلیسی پدیدار شد.

زبانشناسان معتقدند که تاتو از زبان ساموآیی یه معنای کوبیدن وارد انگلیسی شده است.

روش تاتو

شیوه خالکوبی، با اندک تفاوت در همه جای ایران یکسان بوده‌است.

ابتدا نقش را با سوزنی بر پوست حک می‌کردند تا اندکی خون بیاید.

سپس ماده رنگی را بر این زخم قرار می‌داده‌اند تا به تدریج جذب پوست شود.

ماده رنگی می‌توانسته شامل نیل، سرمه، دوده چراغ، آب تره یا هر رنگ طبیعی ماندگار دیگر بصورت مایع یا جامد باشد که به آن خالکوبی گوشتی می‌گویند و به خاطر دلایلی از جمله خون آمدن و خطرات بهداشتی آن، این کار حرام اعلام شده!

اما در روش‌های جدید ازسوزن‌های معروف به سوزن سرطلایی استفاده می‌شود، در ابتدا طرح خالکوبی را با خودکار بر روی بدن می‌کشند، سپس سوزن سرطلایی را درون جوهر (جوهر خودنویس ropid)می‌زنند و به آرامی به زیر پوست بدن وارد می‌کنند! که نه موجب درد شده و نه موجب خون ریزی!

خطرهای بهداشتی تاتو

خالکوبی به دلیل شکستن سد دفاعی پوست می‌تواند سلامتی فرد را تهدید کند، از جمله بیماری‌های عفونی و بروز حساسیت.

اگر وسایل خالکوبی به خوبی ضد عفونی نشوند ممکن است باعث انتقال بیماری‌هایی همچون ایدز شود.